Fascination About รวมเพลงเศร้า
Fascination About รวมเพลงเศร้า
Blog Article
“เราก็เข้าใจว่าเราไม่ทำงานราชการหรอก เราเป็นเอ็นจีโอช่วยเหลือชาวบ้าน คือองค์กรไหนก็ได้เขียนของบ ผมได้อยู่ช่วยพี่ๆ เอ็นจีโอ ก็คือสามารถเลี้ยงชีพตัวเองได้ และยังช่วยเหลือสังคมได้”
“เธอมองลูกบอลสีส้มกลมโต ที่ค่อยๆ ลอยต่ำลงที่เส้นขอบฟ้า เคลื่อนที่ไปตามถนนที่จะพาคุณกลับบ้าน”
หลังจากนั้นชายหนุ่มเริ่มศึกษาและตั้งคำถามเชิงวิพากษ์สังคมมากขึ้น แลกเปลี่ยนในประเด็นหนักๆเชิงโครงสร้างมากขึ้น “จนคิดว่ากระบวนการมันทำให้เราเปลี่ยนแล้ว ตั้งแต่นั้นมันพลิกเลย คือมันมีกระบวนการการทำงานอย่างเป็นระบบ หลอมกระบวนความคิดเราจนเป็นระบบ จึงเริ่มไปทำงานเคลื่อนไหวกับชาวบ้านจริงๆ จังๆ”
**หมายเหตุ งานชิ้นนี้อุทิศแด่ วัฒน์ วรรลยางกูร นักเขียนรางวัลศรีบูรพา ผู้ไต่ชีวิตอยู่บนเส้นลวดแห่งเสรีภาพอย่างสง่างามมาโดยตลอด
และเมื่อนำคำที่หายไปมาเรียงกันจะได้ใจความว่า
คนที่ออกเดินทางจากบ้านมาไกลย่อมคิดถึงบ้านเป็นธรรมดา มากน้อยแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับระยะทางและเวลาที่แต่ละคนได้ก้าวเท้าออกจากบ้านมาและยังไม่ได้กลับไป
เมื่อความสุขของครอบครัว..คือความฝันที่ยอมแพ้บ่ได้
การรับข่าวดี: ล่ามในฝันแนะนำว่าการเห็นขบวนแห่ศพในความฝันนั้นเชื่อมโยงกับการรับข่าวดี ข่าวนี้มักเกี่ยวข้องกับแหล่งข่าวที่อยู่ห่างไกล บ่งชี้ว่าเหตุการณ์บังเอิญจะมาจากสถานที่ห่างไกล การตีความนี้ส่งเสริมให้บุคคลยังคงเปิดรับโอกาสที่ไม่คาดคิดและการพัฒนาเชิงบวกที่อาจเกิดขึ้น แม้จะมาจากไตรมาสที่ไม่คาดคิดก็ตาม
“หอบฝัน” บทเพลงแทนใจพี่น้องแรงงาน ซิงเกิลใหม่ จาก ก้านตอง ทุ่งเงิน
เพลงที่พูดถึงการกลับบ้านที่ติดหูคนไทยที่สุดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในวันที่เหนื่อยล้าที่สุดวันหนึ่งของชีวิต เพลงนี้อาจทำให้คนหนุ่มสาวไกลบ้านหลายคนเสียน้ำตามาแล้วก็ได้
ขณะที่พวกเขาตรากตรำภายใต้แสงแดดที่แผดเผา มือของพวกเขาพอง และหลังงอด้วยความเหนื่อยล้า ฝันอันห่างไกล พวกเขาพบความปลอบใจในสายสัมพันธ์ของชุมชน และความรู้ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในการต่อสู้ดิ้นรน จากผู้เฒ่าที่สืบทอดภูมิปัญญาในอดีตมาสู่เด็กๆ ที่เล่นท่ามกลางฝุ่นผงของบรรพบุรุษ พวกเขาได้รับความเข้มแข็งจากการรู้ว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเขาเอง—มรดกแห่งความยืดหยุ่นและความอุตสาหะที่ทอดยาวกลับผ่าน พงศาวดารของเวลา
แต่ด้วยการสนับสนุนจากครอบครัวที่พวกเขาเลือกและความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งของพวกเขาเอง อเล็กซ์จึงปฏิเสธที่จะถอยกลับ โดยมุ่งมั่นที่จะสร้างพื้นที่สำหรับตัวเองในโลกที่ปฏิเสธพวกเขามานานถึงสิทธิที่จะดำรงอยู่ตามเงื่อนไขของตนเอง และในขณะที่พวกเขายอมรับตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาและก้าวเข้าสู่จุดสนใจในฐานะแชมป์แห่งการเปลี่ยนแปลง พวกเขาก็สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกัน โดยจุดประกายให้เกิดการปฏิวัติที่จะเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของสังคมไปตลอดกาล
ชื่อเพลงเหมือนข้อสอบที่ชอบให้เราในเติมคำในช่องว่างเพื่อให้ประโยคสมบูรณ์ แต่โจทย์ชีวิตข้อนี้เราเชื่อว่าทุกคนล้วนถามกับตัวเองและแต่ละคนคงมีคำตอบแตกต่างกันไป ไม่ว่าคุณจะเติมคำว่าอะไรลงไปหลังจุดไข่ปลา ก็ไม่มีใครมาตรวจถูกผิดได้เพราะมันคือชีวิตของคุณเอง
“ตอนนั้นถ้าให้บอกถึงคำสอน ในวงการพระเองก็ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ควรจะเคารพไปทั้งหมด ถ้าเกิดจะเคารพกันจริงๆ ก็ต้องเคารพคำสอน สิ่งที่ผมได้คือได้คุยกับตัวเองมากกว่า ส่วนหนึ่งก็เรียนรู้หมวดธรรมะ ให้รู้ทุกอย่างว่าเราคิดไปเองหมด เหมือนเราสร้างมันขึ้นมาทั้งนั้น ผมสรุปส่วนสำคัญได้คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เคยสร้างคน มีแต่คนสร้างสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และแสวงหาผลประโยชน์จากมัน”